Nationale D-Spelen

Elf van onze junioren D reisden 8 september naar Amsterdam om daar in het olympisch stadion deel te nemen aan de Spelen. De nationale D-Spelen wel te verstaan. Het was een wedstrijd met veel spanning, veel goede deelnemers en dus ook veel wachten. De dag begon met een behoorlijke regenbui, maar gelukkig bleef het tijdens de wedstrijd redelijk droog. Iedereen was onder de indruk van het imposante stadion en een aantal atleten was toch wel heel nerveus. Helaas verscheen Jolein niet aan de start van haar onderdelen, omdat ze nog niet was hersteld van haar blessure. Wel heeft ze iedereen goed aangemoedigd en ondersteund!

Elf van onze junioren D reisden 8 september naar Amsterdam om daar in het olympisch stadion deel te nemen aan de Spelen. De nationale D-Spelen wel te verstaan. Het was een wedstrijd met veel spanning, veel goede deelnemers en dus ook veel wachten. De dag begon met een behoorlijke regenbui, maar gelukkig bleef het tijdens de wedstrijd redelijk droog. Iedereen was onder de indruk van het imposante stadion en een aantal atleten was toch wel heel nerveus. Helaas verscheen Jolein niet aan de start van haar onderdelen, omdat ze nog niet was hersteld van haar blessure. Wel heeft ze iedereen goed aangemoedigd en ondersteund!

Om 11 uur begon de wedstrijd en VAV mocht meteen aan de bak. Eva opende met een mooie sprong van 4,11. Dit was meteen ook haar verste sprong. Tom de Pater moest met waterplassen op de baan hoogspringen. Na over 1,20 te zijn gesprongen ging de lat naar 1,30. Dat is zijn PR. Helaas kwam hij hier niet overheen. Met de zenuwen in haar lijf liep Cheyenne over de horden. Ze kwam niet lekker in haar ritme, maar liep toch een tijd van 11,81. Ook Tom de Graaf was een beetje zenuwachtig en durfde bij het hoogspringen de eerste tweemaal niet te springen. De derde maal moest hij wel springen en toen kwam hij ruim over de lat die op zijn persoonlijke record van 1,30 stond. De volgende hoogte was meteen 1,40 en dat bleek te hoog voor die dag. Uitgerust van zijn vorige onderdeel opende de ontspannen ogende Tom de Pater met een sprong van 3,91 bij het verspringen. De twee sprongen daarop kwamen niet verder, maar met zijn eerste sprong was hij tevreden. Kjell mocht daarna gaan discuswerpen. De dag hiervoor kwam hij nog tot 16,26 maar vandaag kwam de discus niet verder dan 14,62. Daar baalde hij van, maar hij is wel weer wat ervaringen rijker. Bij de 80 meter sprint kwamen de jongens Jibbe en Tom de Graaf niet tot hun PR, maar dat was ook niet te verwachten net na de vakantie. Zij liepen 11,43 en 11,66. Jibbe kwam net niet in de halve finale met zijn tijd.

Amy mocht aan de bak bij het verspringen en hoogspringen. Haar eerste resultaat bij het verspringen was meteen een PR van 3,69. Daarna ging ze meteen naar het hoogspringen om soepel over de lat te springen. Terug naar het verspringen voor een sprong van 3,65 en om zich vervolgens volledig te richten op het hoogspringen. Daar evenaarde ze haar PR van 1,30 in de eerste poging. Lotte moest samen met Amy hoogspringen. Na een korte warming up maakte ze het spannend op de 1,15 die ze toch nog met haar derde poging haalde. Daarna was ze wat meer ontspannen en sprong ook nog over de 1,20. Maijke was al sinds het begin van de dag in het stadion om de anderen aan te moedigen en mocht nu dan eindelijk gaan kogelstoten. Ze was wat gespannen, maar wist die spanning goed te benutten want ze stootte met 9,83 een stuk verder dan haar PR van nog geen 9 meter. Bij het hoogspringen was Eva teleurgesteld toen ze haar PR van 1,40 niet haalde en kwam tot de nog steeds mooie hoogte van 1,35. Cheyenne had lang niet meer discus geworpen en kwam tot 17,48 waarbij ze ver verwijderd bleef van haar PR. Helemaal aan het einde van de dag mocht Kristian eindelijk beginnen en wel met het speerwerpen. De dag voor de D-spelen wierp hij net over de 30 meter en hij had een PR staan van 31,16. Beide afstanden verpulverde hij met een worp van 34,76. Daarmee mocht hij naar de finale waar hij nog verder kwam en wel tot 34,84. Natuurlijk was hij ontzettend blij, maar hij moest zich meteen weer concentreren op de 1000m die een kwartier na afloop van het speerwerpen begon. Nog moe van het werpen liep hij een terughoudende race. De laatste 200m zag hij in dat hij wel heel erg had ingehouden en zette nog een flinke versnelling in. Jibbe liep ook de 1000m en ook hij had de race niet lekker ingedeeld. Hij begon te hard en kon het niet volhouden. Desondanks liepen beide jongens dicht bij hun PR.

Alle ouders, broertjes, zusjes en andere supporters wil ik namens de atleten hartelijk bedanken voor de steun en sfeervolle dag. Volgens mij is iedereen weer een mooie ervaring rijker.

Erik-Jan van Gelderen

Foto's: Arnold Spies en de foto van Maijke door Dirk Huibers


Cheyene Discus


Cheyene Horden


Maijke Kogelstoten

Archief Overzicht